Sa Parke

 Sa Parke

Ni Reggie Ibarreta

Isang tanghaling tapat sa araw ng lingo

Akoy  nagpasyang magliwaliw sumulat ng kwento

Sa mga bagay- bagay na napagmalas ko

Sa parkeng kayganda’t romantiko.

Pagpasok pa lamang sa gate ay humanga na ako

Nausal na ganito, kayganda sa lugar na ito

 Ibang- iba sa parkeng pinupuntahan ko noon

Ngayon ay mas maganda at sibilisado.

Ito'y isang paghangang minsang pang naranasan ko

Makakita ng mga puno"t maramdaman ang samyo ng hangin sa pagkatao

Tila ba sa bawat pagdampi nito sa bawat pagkakataon

Sa parke ang lahat ng ito ay naging totoo.

Sa parke kaydami ng iyong makikita

Malalagong mga halaman at nagliliparang mga ibon

Sa mga paru-parong nagliliparan

Sa mga halamang ginto nitong dakilang kapaligiran.

Mga kabataang nagsasaya habang naglalaro

Habulan, taguan, piko at maging pag-akyat sa mga puno

Mapagmamalas mo ang tunay na ganda ng mundong ito

Sa kanilang mga ngiting nakakaamo.

Ngayong hapong ito, sa parkeng pinaroonan ko

Habang nag-iisa sa lilim ng malagong puno

Nagsusulat ng simpleng tulang ito

Dito sa parkeng makulay ang mundo.