BUSABOS SA GULONG NG PAGGAWA

Ang  ating mga bayaning mangagawa sa harap ng kahirapan

Natutong magtiis, upang tiyan ng pamilya’y malamnan

Magbanat ng buto, mula umaga hanggang kinagabihan

Kapalit ng ilang sentimong barya na hindi man lang sasapat.

Kadenang bakal na gumagapos na sa ating lipunan

Mga kaawa-awang pobreng minsan ay nilalamangan

Nang ilang mga taong ganid at pahirap sa ating lipunan

Minsan di pa nakuntento’t binubusabos pa ang ating bayan.

Tayong mga Pilipino, mahirap, ngunit iyon ang katotohanan

Mga biktima ng mga busabos ng gulong sa paggawa

Ating inosenteng kamalayan, na ginagamit upang pagsasaan

Nitong mga taong manhid na ang awa sa kanilang kapwa.

Ang ating matagal ng adhika ay makamtan ang magandang bukas

Isang maunlad at progresibong bayan na walang tunggalian

Walang pang-aalipin sa kapwa at lahat ay nagbibigayan

Tila isang panaginip na lamang na ating pinakaaasam.

Hanggang ang ating bayan ay lugmok sa katiwalian at kahirapan

Natitiyak kong, ang lahat ng ito’y walang patutunguhan

Sa mgap atuloy na suliranin na tila wala nang katapusan

Dito sa ating mahal na Inang  busabos na sa paggawa.

                                                        

YOU CAN NEVER BACK THE LIFE ONCE YOU RUIN IT.

We appreciated the time that a man who used to offered

 Even his owned once life for his beloved country.

The moments that people was able to unite

Just to continue his legacy in life.

One Voice! One Nation!

Freedom and Democracy shall prevail

In this nation who became the grounds of all the maladies

That the annals of our history condemn.

You can never back the life once you ruin it

But we can never judge the history once that this event happened

  And because of it that man might become a trigger to create another

Waves in the timeline of greatness and messianic influence

The Philippines context of political struggle

Thousands of lives were wasted

Thousands of innocents were lost

And countless number of casualties was continuously suffered

In this ground of battlefield where the life is so cheap.

So be it!

HUWAD NA POON

May mata ngunit hindi nakakakita

May kamay ngunit hindi nakakahawak

Isang huwad na poon na siyang sinasamba

Nitong isang bayang na tila isang bulag sa katotohanan.

Minsan lumuluha ng dugo na isa daw himala

Makapagpapagaling ng anumang karamdaman

Dudumugin ng kabayanan

Lalasunin ang mga inosenteng isipan.

Ito ba’y isang sumpa? O silong lalang?

Dito sa ating bayang lubog na sa karimlan

Sa iba ito daw ay tama at dapat  pag-alayan

Sa iba nama’y ito daw ay mali at pagsuway

Sa banal kautosan ng ating Lumikhang naglalang.

SA SILID NG PAG-IISA

                Ang takbo ng aking isipan ay umiikot lamang sa iisang bagay

Ito ay sa mga gunitang nakapaloob sa aking pagkabata

Panahon na kung saan ako lamang ay inosenteng kabataang ang

Sa isipan ay pawang laman lamang ay kasiyahan.

Isang ala-alang di kaya mang tumbasan ng anumang materyal

Na bagay.

Sa isang tipak ng aking kabataang gulang

Kasama ang mga taong siyang humubog at gumabay

Sa mga di ko malilimutang storya ng aking pagkabata

Silang nagbigay ningning  ng liwanag sa hiram kong buhay.

Sila Lolo’t Lola at sa lahat ng taong aking mga nakasama

At nakadaupang palad sa mga masasaya at malulungkot

Na sandali ng aking buhay.

Ang mga mahahalagang taong aking nakasama, pamilya, kamag-aral,

Mga dating kaibigan at mga bagong nakilala

Silang lahat at ang kanilang mga ala-ala

Dito sa aking silid sa mga sandali ng aking pag-iisa,

Silang nagbibigay buhay sa bawat gunita ng aking isipan.

Silang aking buhay sa aking makahulugang paglalakbay

Sa mayamang yugto ng aking buhay

Na pinunan ko ng masasayang ala-ala

Habang ako’y nasa silid at nag-iisa.

Saplot

BASAHANG SAPLOT

Ni Juan

Sa silong ng tulay kung saan sila tumutuloy

Si nanay,tatay, si ate, kuya at si bunso

Maliit yayat na kung mamasdan moy tila

Isa ng buhay na bangkay.

Si nanay tangan-tangan ang isang munting pusa

Na kung mamasdan ay tila katulad na nila

Na ang danas ng munting hayop ay halos

Katulad o higit pa  sa kanila.

Kaawa-awa kung titingnan, halos maluha na nga

Lamang ako sa kanilang kalagayan

Lahat ng mga bata’y halos butot balat ang mga katawan

Habang minamasdan ko ang kanilang paliligo sa ulan.

Ang isa sa gilid namay labis ang iyak

Habang si nanay ay abala sa kanyang ginagatong sa

Paglulutuan.

Naisip ko nalang, marahil si bunso ay hindi pinayagang maligo

Sa gitna ng ulan.

Basahang Saplot ito ang unang dumantay sa isipan

Sa katunayan bakit ko nga pala ito kinumpara

Gayong oo nga’t madungis ang mga bata, walang pormal

Na kasuotan at nanlilimahid ang katawan

Marahil siguro Basahang Saplot dahil ito ang

Isang mahalagang bagay na sumasalamin sa ating kahirapan

Na kung saan kabataan ang siyang higit na nakararanas.