Saplot

BASAHANG SAPLOT

Ni Juan

Sa silong ng tulay kung saan sila tumutuloy

Si nanay,tatay, si ate, kuya at si bunso

Maliit yayat na kung mamasdan moy tila

Isa ng buhay na bangkay.

Si nanay tangan-tangan ang isang munting pusa

Na kung mamasdan ay tila katulad na nila

Na ang danas ng munting hayop ay halos

Katulad o higit pa  sa kanila.

Kaawa-awa kung titingnan, halos maluha na nga

Lamang ako sa kanilang kalagayan

Lahat ng mga bata’y halos butot balat ang mga katawan

Habang minamasdan ko ang kanilang paliligo sa ulan.

Ang isa sa gilid namay labis ang iyak

Habang si nanay ay abala sa kanyang ginagatong sa

Paglulutuan.

Naisip ko nalang, marahil si bunso ay hindi pinayagang maligo

Sa gitna ng ulan.

Basahang Saplot ito ang unang dumantay sa isipan

Sa katunayan bakit ko nga pala ito kinumpara

Gayong oo nga’t madungis ang mga bata, walang pormal

Na kasuotan at nanlilimahid ang katawan

Marahil siguro Basahang Saplot dahil ito ang

Isang mahalagang bagay na sumasalamin sa ating kahirapan

Na kung saan kabataan ang siyang higit na nakararanas.