SA SILID NG PAG-IISA

                Ang takbo ng aking isipan ay umiikot lamang sa iisang bagay

Ito ay sa mga gunitang nakapaloob sa aking pagkabata

Panahon na kung saan ako lamang ay inosenteng kabataang ang

Sa isipan ay pawang laman lamang ay kasiyahan.

Isang ala-alang di kaya mang tumbasan ng anumang materyal

Na bagay.

Sa isang tipak ng aking kabataang gulang

Kasama ang mga taong siyang humubog at gumabay

Sa mga di ko malilimutang storya ng aking pagkabata

Silang nagbigay ningning  ng liwanag sa hiram kong buhay.

Sila Lolo’t Lola at sa lahat ng taong aking mga nakasama

At nakadaupang palad sa mga masasaya at malulungkot

Na sandali ng aking buhay.

Ang mga mahahalagang taong aking nakasama, pamilya, kamag-aral,

Mga dating kaibigan at mga bagong nakilala

Silang lahat at ang kanilang mga ala-ala

Dito sa aking silid sa mga sandali ng aking pag-iisa,

Silang nagbibigay buhay sa bawat gunita ng aking isipan.

Silang aking buhay sa aking makahulugang paglalakbay

Sa mayamang yugto ng aking buhay

Na pinunan ko ng masasayang ala-ala

Habang ako’y nasa silid at nag-iisa.