Ang Makasalanan

ANG MAKASALANAN

Siya'y isa lamang sa mga napaligaw,

Isang musmos na kabataang tinalikdan:

Nang lipunang siyang dapat nagtatahan;

 Sa isang bubot na isipang  kinagisnan.

Sa pagkabatay ninakawan  ng karapatan;

Naging biktima ng mundong makasalanan;

Maagang nasadlak sa kuko ng karimlan;

Sa murang gulang naging hudas ng lipunan.

Isa daw siyang batang makasalanan?

Sa mata ng tao ay puno ng suklam at uyam;

Nilayuan at hinusgahan ng lilong lipunan;

Tanging nakita kundi ang bahid ng kasamaan.

Siya daw ay isang makasalanan?

Mula pa man sa kanyang pagsilang:

Pagkat kanyang ama daw ay pusakal;

Isang salot na likha ng lipunan.

Siya daw ay isang anak ng pagkakasala?

Pagkat kanyang ina'y isang bayaran;

Nasa murang isipan ay hinusgahan;

Nang mga maling paniniwala ng bayan.

Usal ng isa'y siya daw ay isang ugat;

masamang ugat na dapat layuan;

Nang lipunang ang bahid ng kasakiman;

Sa lupa ni inang pinagsamantalahan.