Isang Palero

ISANG PALERO

Ni Reggie Ibarreta

Saiyong maimpis na katawang sadlak sa hirap,

Mga kamay na nangingitim at hitik sa sugat;

Sa mga matang nananamlay at labing namumutla;

Gutom at hirap tinitiis upang pamilya'y mauwian;

Nang kaunting makakain makaraos lamang;

Kalkal dito, kalkal doon kahit saan basta basura naroon;

Hindi iniinda ang init at pagod na dala ng paggawa;

Isang gabi mababakas sa kanyang mga mata ang pagluha:

Pagtangis na kanyang pilit na ikinukubli;

Siya'y napatitig sa lawak ng kalangitan:

At nanalanging araw ay huwag nang lumisan;

Pagkat sa kanyang katanghalian:

Mga kapakanan ng musmos na anak ang siyang nasaisip;

Sa mga kinabukasan nitong sisilip;

At sa mga panahon pang darating;

Sa kanilang mundong sawi.