NAIS
KONG LUMUHA
Nais
kung lumuha kung kinakailangan
Ilabas
ang hinanakit sa lipunang kinabililangan
Isang
maralitang dahop hubad sa karunungan
Mamatay
ng dilat yan ang huling hantungan.
Nais
kong lumuha pagkat ako'y bilanggo
Sa
mundo kong ito na puno ng panibugho
Nananalanging
lahat ng suliranin ay maigupo
Sa
buhay na lilo't mapag-udyok.
Nais
kong lumuha pagkat ako'y bulag
Sa
yaman at pusong kinakailangan
Upang
ipagtanggol ang api't nangangailangan
Sa
bayang dugo't pawis ang pinuhunan.
Aking
Inang Mahal,Nais kong iluha
Ang
sakit ng bayang nasang lampasan
Sa
lahat ng kaganapang layang natunghayan
Sa
lupang tinubuan sinuong ang karimlan.
Nais
kong lumuha! Nais kong lumuha!
Sa
mga karaingan ng ating bayan
Nananalig
sa dilim ay may laging liwanag
Liwanag
na papawi sa silo ng karimlan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento