Mga Atsay ng Bayan

MGA ATSAY NG BAYAN

Ni Reggie Ibarreta

Sila'y turingan kung ano? Sa lipunang kinabibilangan

Mga taong nakipagsapalaran upang hirap matakasan

Sa bayang na ang sukatan ay salapi at karangalan

Mula sa liblib ninasang marating ang kalungsuran.

Kung minsan sila ay naging alila sa kamangmangan

Sinasamantala ang inosenteng kamalayan

Sa mabangis na lungsod na lalang ni kamatayan

Na sentro ng mga kasalanan at mga kahalayan.

Noon hanggang sa kasalukuyang kasaysayan

Pagtingin sa kanila'y busabos at walang pakinabang

Minsa'y kinatutuwaan at pinagsasasaan

Ang mga kaawa-awang pobreng inalisan ng karapatan.

Sila daw ang mga atsay nitong bayang sinilangan

Kaawa-awa ang kinasadlakan dahil narin sa kahirapan

Mga inabuso dahil narin sa kawalan ng pinag-aralan

At Inalila ng labag sa kanilang mga kalooban.

Kung noon atsay ngayon naman ay kasambahay

 nabago man ang ngalan sila ay nakalibing padin sa hukay

Sa kamay mga taong manhid na sa kabutihan

Na ang nasa ay mandagit ng mga pobreng sisilatin.

Kung totoo mang ang batas ng tao ay may pangil siyang tama

Bakit gayon nalamang ang kinahihinatnan?

Isang pagtatama na kung saan ang mali ay tama

Sa batas ng tao na bulag sa karaingan.

Sila man ay mga taong may katawa't pusong nasasaktan

di nalalayo sa ating mga magandang kinamulatan

Naiba  lang sila'y salat at hirap ang kinalakhan

At di maitatanging tayo'y iisa lang ang hantungan.

Kung minsay turingan natin silang atsay o alila man

Ngunit lalaging bilog ang mundo sa guhit ng kapalaran

Sila'y  maitatanging bayani nitong bayan

Larawan ng tunay na imahe ng kasipagan